Złamania kości u dzieci i ich konsekwencje
Złamania kości u dzieci nie są niczym nadzwyczajnym. Zdarzają się często w trakcie codziennej aktywności lub również podczas wypadków komunikacyjnych, lecz czy zastanawiałeś się jakie mogą spowodować konsekwencje u Twojego dziecka?
Na początek garść statystyk
Patrząc na przeglądy systematyczne badań naukowych złamania częściej dotyczą chłopców niż dziewczynek, tłumaczy się ten fakt tym, że płeć męska ma „większy temperamentem do działań ryzykownych”. Najczęściej złamania u dzieci występują pomiędzy 12-18 rokiem życia. Przyczyną złamań w szczególności są upadki z wysokości, wypadki komunikacyjne jak i również przemoc stosowaną wobec dzieci.
Czy złamania kości mogą nieść jakieś konsekwencje?
Większość złamań nie wiąże się z konsekwencjami na dalsze lata dziecka. W badaniach naukowych zwraca się szczególną uwagę na odpowiednie nastawienie oraz leczenie, najczęściej pod postacią gipsu. Lecz niestety występują złamania, w których rekowalenscencja może trwać dłużej niż pare tygodni. Mowa tutaj o uszkodzeniu płytki wzrostowej. Nieodpowiednie leczenie może spowodować rozbieżność w długości kończyn<klik>, deformacji, zaburzeniu wzrostu i przedwczesnemu zamknięciu kości nasadowej. Spowodowane są one różnymi czynnikami, takimi jak mechanizm urazu oraz jego typ.
Na co wrócić jeszcze uwagę
Musimy mieć również na uwadze iż złamania kości w większości przypadkach związane są z ich unieruchomieniem. Stan taki powoduje osłabienie siły mięśniowej oraz ich atrofie (zanik), również torebka stawowa oraz więzadła ulegają przebudowie. To dlatego tak często po usunięciu gipsu dzieci nie są w pełni wykorzystać możliwości ręki. Zakres ich ruchomości jest znacząco ograniczony. Warto wtedy rozważyć odpowiednią fizjoterapię, bazująca na terapii manualnej wyrównującą odpowiedni zakres ruchomości w stosunku do drugiej kończyny oraz odpowiednie ćwiczenia ruchowe.
Dlaczego to takie istotne?
Dziecko w szczególności w młodym okresie uczy się nowych zdolności motorycznych, odpowiedniego poruszania czy też przenoszenia swojego środka ciężkości. Sam chód jest funkcją, która zmienia się diametralnie od pierwszych kroków, aż po okres wczesnoszkolny. W tej sytuacji jeśli zmienimy sposób funkcjonowania poprzez zależenie gipsu, dziecko stara się dopasować do zmiennej sytuacji wprowadzając szereg kompensacji. Kompensacje będą polegały między innymi na mocniejszym obciążeniu drugiej kończyny, ograniczaniu ruchu. Dlatego tak, ważna jest praca w celu przywrócenia odpowiedniej motoryki dziecka.
Piśmiennictwo:
Saltera-Harrisa, wiek pacjenta i metody leczenia.Sananta P, Lesmana A, Alwy Sugiarto M. Growth plate injury in children: Review of literature on PubMed. J Public Health Res. 2022 Jul 18
Arkader A, Warner WC Jr, Horn BD, Shaw RN, Wells L. Predicting the outcome of physeal fractures of the distal femur. J Pediatr Orthop. 2007 Sep;27(6):703-8
Wang H, Feng C, Liu H, Liu J, Ou L, Yu H, Xiang L. Epidemiologic Features of Traumatic Fractures in Children and Adolescents: A 9-Year Retrospective Study. Biomed Res Int. 2019 Feb 20;2019