Podreaktywność – dzieci które „odczuwają” zbyt mało
Dzieci z podreaktywnością (podwrażliwością) sensoryczną to dzieci które wykazują słabszą reakcję na informacje pochodzące z zmysłów, niż wymaga tego sytuacja. Potrzebują więcej czasu lub bardziej intensywnego bodźca lub długotrwałej stymulacji zanim podejmą odpowiednie działanie.
Co charakteryzuje dzieci z podwrażliwością sensoryczną?
Osoby z podreaktywnością często nie zauważają że coś się uderzyły lub się posiniaczyły, mogą również z opóźnieniem odczuwać różne temperatury (ciepło, zimno). Dzieci te często są wycofane, wolą zabawy w pojedynkę niż w towarzystwie innych dzieci. Rzadko narzekają na nudę lub brak towarzystwa rówieśników. Dzieci te często nie zauważają, iż ktoś próbuje zwrócić na nich uwagę.
W okresie niemowlęcym dzieci z podreaktywnością niejednokrotnie odbierane są jako spokojne, co budzi sympatie ich rodziców. Niestety w późniejszym czasie podreaktywność może przejawiać się z problemem z utrzymaniem czystości, niskim poziomem aktywności, powolnością oraz trudnością z doprowadzeniem zadań w szkole do końca.
Dwa wzorce podreaktywności
Możemy wyróżnić dwa wzorce podreaktywności. Jeden z nich to apatyczność i wycofanie a drugi to pogrążenie w marzeniach i pochłonięcie sobą. W pierwszym typie zauważamy brak szukania nowych wrażeń oraz doświadczeń. Są to dzieci które w szkole nie krzyczą głośno i skaczą do góry na przerwach. Wykazują również brak zainteresowań ruchem, w trakcie aktywności mają swoje tempo.
Dzieci te często są wycofane, wolą zabawy w pojedynkę niż w towarzystwie innych dzieci
W drugim typie podreaktywności zauważamy uciekanie dziecka w świat fantazji, który jest tak kompletny i bogaty, że się w nim zatracają. Dzieci te spędzają wówczas wiele czasu na zabawach z komputerem lub czytaniem i są pochłonięte własnymi myślami.
Jakie zachowania mogą świadczyć o podreaktywności mojego dziecka?
- nie reaguje gdy woła się je po imieniu (aby zwrócić jego uwagę trzeba je dotknąć)
- nie reaguje gdy wyda się polecenie tylko raz
- nie przeszkadzają mu ubrania poskręcane na ciele
- wydaje się przebywać w swoim świecie
- wpada na przedmioty lub potyka się o nie
- nie przeszkadza mu gdy ma brudne ręce i twarz
- nie płacze gdy poważnie się zrani oraz nie przejmuje się mniejszymi urazami
- niemal zawsze preferuje aktywności siedzące od gier wymagających aktywności fizycznej jest powolne w nauce ubierania się lub jedzenia lub nie miało w niej motywacji